Нефть бүтээгдэхүүнээ 100 хувь импортоор авдаг манай улсын хувьд түлш шатахууны хангамжийн тогтвортой бус байдал, үнийн хэлбэлзэл нь инфляцийг хөөрөгдөж, эдийн засгийн өсөлтийг сааруулсаар ирсэн. Харин нефть бүтээгдэхүүний импортын хараат байдлаас гарах нэг гарц нь нүүрснээс шингэн түлш үйлдвэрлэх арга бөгөөд эдийн засгийн хувьд өндөр ач холбогдолтой, стратегийн чухал үйлдвэрлэл юм.Түүнчлэн энэхүү төслийг хэрэгжүүлэхэд нэлээд өртөг өндөртэй байдаг тул төр, засгийн дэмжлэг чухал байгааг  учир мэдэх хүмүүс онцолдог. Хууль эрх зүйн орчныг бий болгох, тэр дундаа татварын хөнгөлөлт, чөлөөлөлтийг хуульчлах санаачилгыг хэлсээр ирсэн.

Манай тулс энэ асуудлыг нэлээд хэдэн жилийн өмнөөс ярьж байгаа ч өнөөг  хүртэл ажил болж чадаагүй л байна. Нүүрсийг шингэрүүлэх ажил 2011 онд нэлээд эрчимтэй яригдаж энэ ажилд Герман улстай хамтран ажил хэрэг болгохоор төр засгийн өндөр төвшинд гэрээ хэлцэл хүртэл байгуулаад амжсан. Тодруулбал ХБНГУ-ын Засгийн газраас эрдэс баялаг, уул уурхайн салбарын стратегийн бодлогын хүрээнд цөөн тооны оронтой стратегийн түншлэл байгуулахаар 2010 онд шийдвэрлэсэн ба Монгол Улс үүнд багтсан юм. Энэ хамтын ажиллагааны хүрээнд хоёр улсын Засгийн газар хооронд "Ашигт малтмал, аж үйлдвэр, технологийн салбарт хамтран ажиллах тухай" хэлэлцээр байгуулсан. Тус хэлэлцээрт "Монгол Улсын Засгийн газар ялангуяа нүүрс шингэрүүлэх болон боловсруулах, хар төмөрлөгийн үйлдвэрлэл, өнгөт металл, газрын ховор металл боловсруулах үйлдвэрлэлийн чиглэлээр хамтын ажиллагааг дэмжинэ” гэж заасан байна.

Үйлдвэрлэлийн төслийг хэрэгжүүлэхдээ хувийн хэвшлийн үүсгэл санаачилгад тулгуурлах бөгөөд боловсруулсан бензин нь стратегийн бүтээгдэхүүн учраас үйлдвэрийн тодорхой хэсгийг төр эзэмших нь зүйтэй гэж үзэн төрийн эзэмшлийн хувийг 51 байхаар тогтож байсан. Ингэхдээ иргэдийн оролцоо, ил тод хэрэгжилтийг хангах үүднээс Монголын Хөрөнгийн биржээр тодорхой хэмжээний хувьцааг арилжаална хэмээж байсан. Гэвч энэ ажил өнөөдрийг хүртэл ажил хэрэг болоогүй.

Монгол Улс 170 гаруй тэрбум тонн нүүрсний нөөцтэй. Үүний бараг 60 гаруй хувь нь эдийн засгийн үр ашиг багатай, олборлолтын зардал өндөртэй хүрэн нүүрс гэх судалгаа бий. Энэхүү хүрэн нүүрсийг ашиглаж, нефть боловсруулж, түлш үйлдвэрлэснээр дотоодын хэрэгцээгээ хангана хэмээж байсан билээ. Энэ ажил тухайн үедээ нэлээд эрчээ авч төсөл хөтөлбөр хэрэгжүүлэх зардал мөнгийг хүртэл тооцон үзэж 1,5 тэрбум еврогийн санхүүжилт хэрэгтэй гэх тооцоо гаргасан. Тэр  ч бүү хэл шингэрүүлэх үйлдвэр байгуулах газрыг хүртэл тодорхой болгосон ч энэ бүхэн нь улс төрчдийн шоу байсан гэдэг нь ойлгомжтой боллоо.