1.Харанхуйд хүний нүдний хүүхэн хараа тэлснээр хоёр минутын дотор нүд дасдаг байна. Хүүхэн хараа хамгийн том болж, улмаар хамгийн сул гэрлийг ч олж харах чадвар бий болно. Гэтэл шүдэнз зурах юм уу, тамхины гал харахад хүртэл хүүхэн хараа шууд багасдаг аж. Тэгэхээр ойд шөнө шүдэнз зурахад яг дэргэд байгаа модны мөчрийг бүдэг бадаг харахаас өөр ашиг гарахгүй. Ийм учраас шөнийг өнгөрөөх үедээ гал асаах хэрэг огт байхгүй.
2.Мэдээж ойд төөрсөн хүн нар жаргахыг түгшин түгшин харсаар бйдаг. Нар голдуу баруун хойш шингэх тул түүгээр баримжаалан зүг чигээ олно. Гэвч шөнө чиг олох хамгийн найдвартай заагч нь алтан гадас од юм. Алтан гадас одыг хэрхэн олж харахыг сураарай.
3.Шөнийн ойд чимээгээр чиглэл авах арга огт байхгүй. Тэртээ хол яваа галт тэрэгний дуу мод хаданд ойж шал өөр зүгээс гарах мэт болдог. Улмаар хүн чимээ гарч байгаа зүг явж байна гэж бодон эсрэг зүгт алхдаг байна. Харин хамгийн найдвартай арга нь үнэрээр чиглэл авах явдал юм. Yнэр салхи даган ирдэг тул та утаа юм уу, хоолны үнэр авбал салхины эсрэг алхаад байхад л нэг юманд хүрнэ.
4.Монголын ойд шөнө төөрчихөөд тэвдэж яваа хүнийг бариад идчих амьтан цөөн. Харин зэрлэг гахай, буга, хандгайг үргээж оривол тэд таныг замдаа дайран унагаж мэднэ. Ер нь шөнийн ойд чимээ багатай явах нь эргээт өөрт аюул тарьдаг. Тиймээс урт мод барин хавь орчноо цохиж чимээ гарган алхвал араатан амьтад холоос таныг дууг сонсоод зайлж оддог.
5.Хэрэв харанхуй ойд заавал явахыг хүсээд байвал маш аажуухан алхаж урагшаа бага зэрэг тонгойн хоёр гараа нүүрний орчим барина. Та өмнөө хамгийн хурц гар чийдэн бариад ч юу ч гэрэлтүүлж чадахгүй. Хөлөн дор гарч буй чимээг сайтар чагнан явна.
6.Ой дотор аймшигт дээрэмчид байхгүй. Тэд нийслэлд амьдарч өдрийн цагаар дээрэм хийхийг илүүд үздэг. Гэвч хүний сүүдэр сүүдэгнэх юм бол тэднийг хуурах хэрэгтэй. Найзтайгаа явж байгаа мэт чангаар ярьж дуудах ба эсвэл нохойны нэр хэлэн хашгираад байх хэрэгтэй.