Өөрийгөө эрхэмлэн өөртэйгөө холбогдуулан самсара орчлонд хурж өөрийн амгалан жаргалангийн тухайд сайн муу элдэв үйл (хураан) үйлдэнэ. Өөрт аятай үзэгдсэнийг үйлдэхэд хүсэл шунал арвидна. Өөрт аягүйг үйлдэж үрд нь зовлон гарах тул уур хилэн бадрана. Ийнхүү тэнгэр хүмүүн хийгээд муу заяанд (там, бирд, адгуус) төрсөнөөр самсара орчлонд хүлэгдэнэ. Дээдэс лам нарын айлдлаас Би нь бие, эрхтэн, оюун ухаан гурваас ангид утгатайг таньж мэдээд, өөрийг төвчилөн үзэх нь зовлонгийн уг гэдгийг сайтар шинжин бясалгаж өөрийг эрхэмлэх дадал зуршлыг тэвчин өөрт харьяалуулах зохистой зохисгүй үйлийг үйлдэхээ болин, шинээр үйлийг эс хураан, хуучин хураасан үйлийн муу үр дагавар, муу дадлыг үгүй болгон, дахин бие, эрхтэн, оюун ухаан, амгалан, зовлон, хүсэл тачаал, уур хилэн зэрэг бүгд би буюу өөрөөс ангид болон хагацах ба дахин самсара орчлонд бие эрхтэн тэргүүтнийг эс авах тул түлшээ барсан гал мэт дахин үүдэн бий болох үргэлжлэл нь тасарч би мөнх ямагт орших тэр үед л орчлонгоос тонилохыг гэтлэсэн чанарт болно хэмээн зарлигласан буй. Товчхондоо үйлийн үр, муу сэтгэлээр шалтгаалан самсара орчлонд төрөл авахгүй болсон тэр төвшнийг тонилохуй хэмээнэ.
Өөрөөр хэлбэл сэтгэлийн муу бүхнийг даран чадад, өөрийн урьдын амьдралдаа хураасан нүгэл бүхнээ ариусган, үйлийн үрээс шалтгаалан орчлонд төрөл авах ёсноос ангижирч ашдын амгаланд хүрэх явдлыг тонилохуй буюу нирван гэнэ. Нирван нь Бурхан болохоос ангид зүйл юм. Хэдийгээр муу бүхнээсээ салж, нүгэл хилэнцээ ариусгасан боловч түүнд бодь сэтгэл эс төрвөл тэр Бурхан болохгүй. Бурхан болохын гол шалтгаан бол бодь сэтгэл билээ.

/Бурхан шашины Номын хүрдэн клубтэй хамтран бэлтгэв/

Ж.Алт