Намайг гэх цацлын сүү ээдэж
Наснаасаа урьтаж ижий минь өтөлчихнө
Ээж дээ би согтуу очихгүй
Ижий минь бүүвэйн дуугаа мартана
Энгэрийн цэцэг гандаж шувуу буцаад л
Ижий минь үсэнд намрын хяруу буучихна.
Ээж дээ би согтуу очихгүй
Энхрий хүүгээ тэнцэж ядан гуйвлахад
Элгэндээ мэгшиж дэндүү их гомдоод
Ижий минь надаасаа алсад явчихна.
Ээж дээ би согтуу очихгүй.

Б. Эрдэнэбат