Хүүгээ гэх сэтгэлтэй халуун хайрыг ээж гэдэг юм
Хорвоод үрээ тэврээд мишээх тэр заяаг хэлдэг юм
Дүрс алдахад минь уурсаад хонгонд алгадах сэтгэлийг хэлдэг юм
Дусал дуслаар нулимс унахад арчаад хөтлөх энэрлийг хэлдэг юм
Энэрэнгүй хайрын дээдийг ээж гэдэг юм
Эрхлүүлж толгой илж давраах тэр хүнийг хэлдэг юм
Сэрхэд аяганд боорцог дэвтээх хайрыг хэлдэг юм
Сэрээд харахад хөнжил дээр дээлээрээ хучсан уяралыг хэлдэг юм
Хорвоод миний шүтээн минь миний ижий болохоор
Хаанаас ч олохгүй хамгийн үнэт эрдэнэ минь болохоор
Төрөхөд зулайг минь үнэрлэж мишээсэн болохоор
Танаас өөр хэнийг би шүтэх юм вэ?