Жанцаннорвын аялгууг сонсоход

Монголын их хээр талд илд бамбай харшиж

Морьтон баатрууд уухай түрлэг өргөх шиг ээ

Тэргэл сарны туяа тооноор будран бууж

Тэнгэрийн заадлыг цуулан сүүлт од харваж

Тэмээн жин шиг үүлс бурантагаа чирэн нүүж

Тэрхийн гол цөнгөө хага түрэн нүргэх шиг ээ

Жанцанноровын аялгууг мэдрэн чагнахад

Нил ягаан өнгөөр дорнын тэнгэр хаяарч

Нисэн буух бялзуухай хайрын шүлгээр жиргэж

Нотны таван чавхдас байж ядан чивчирч

Ногоон дара эхийн нүдэнд эрдэнийн нулимс тунарах шиг ээ

Алсын хөх уулс зэрэглээнд сэмрэн үзэгдэж

Амирлангуй цагаан салхинд манханы элс нурж

Аргамжаатай морьд энгэрийн цасанд торгоны хээ тавьж

Аранжин улаан ботго эхээ дуудан буйлах шиг ээ

Жанцанноровын аялгууг догдлон анирдахад

Балжингарамын дэлбээнд шүүдэр эрхлэн бөнжийж

Баранзад хөх огторгуйд халзан бүргэд хальж

Буман цагаан зээр газар хөдлөх шиг хуйларч

Буурал халиун буга будан сарнитал урамдах шиг ээ

Хурын дараах чийг сэтгэл ариусган анхилж

Хурмастын өвчүүг дамнан давхар солонго татаж

Хултай айраг бидэртүүлэн хөөмийн эгшиг хадаж

Хүүхэд насаа гээсэн хэн гуайн охин эхэр татан уйлах шиг ээ

Жанцанноровын аялгууг бишрэн сонордоход

Гал үдийн наранд сайрын хайрга улайдаж

Гадаах аргалын оройд гүрвэл давчдан аахилж

Умрын тэнгэрийг улалзтал долоон өвгөн тамхилж

Уулсын оройг дамжин сар исгэрч хонох шиг ээ

Цэнхэр цэнхэр хөг айзамд хоолой зангирч

Цээжний онгод сэдрэн шүлгийн мөр ургана

Орчлонд дахиж төрөхгүй суут хүмүүний бүтээлд

Омог бардам тэргүүнээ доош гудайн мөргөмү

Эрдэнэсүмбэр 2007

Яруу найрагч Дорж-Юндэнгийн Болдхуяг

0 Сэтгэгдэл
Inline Feedbacks
View all comments

Жанцаннорвын аялгууг сонсоход

Монголын их хээр талд илд бамбай харшиж

Морьтон баатрууд уухай түрлэг өргөх шиг ээ

Тэргэл сарны туяа тооноор будран бууж

Тэнгэрийн заадлыг цуулан сүүлт од харваж

Тэмээн жин шиг үүлс бурантагаа чирэн нүүж

Тэрхийн гол цөнгөө хага түрэн нүргэх шиг ээ

Жанцанноровын аялгууг мэдрэн чагнахад

Нил ягаан өнгөөр дорнын тэнгэр хаяарч

Нисэн буух бялзуухай хайрын шүлгээр жиргэж

Нотны таван чавхдас байж ядан чивчирч

Ногоон дара эхийн нүдэнд эрдэнийн нулимс тунарах шиг ээ

Алсын хөх уулс зэрэглээнд сэмрэн үзэгдэж

Амирлангуй цагаан салхинд манханы элс нурж

Аргамжаатай морьд энгэрийн цасанд торгоны хээ тавьж

Аранжин улаан ботго эхээ дуудан буйлах шиг ээ

Жанцанноровын аялгууг догдлон анирдахад

Балжингарамын дэлбээнд шүүдэр эрхлэн бөнжийж

Баранзад хөх огторгуйд халзан бүргэд хальж

Буман цагаан зээр газар хөдлөх шиг хуйларч

Буурал халиун буга будан сарнитал урамдах шиг ээ

Хурын дараах чийг сэтгэл ариусган анхилж

Хурмастын өвчүүг дамнан давхар солонго татаж

Хултай айраг бидэртүүлэн хөөмийн эгшиг хадаж

Хүүхэд насаа гээсэн хэн гуайн охин эхэр татан уйлах шиг ээ

Жанцанноровын аялгууг бишрэн сонордоход

Гал үдийн наранд сайрын хайрга улайдаж

Гадаах аргалын оройд гүрвэл давчдан аахилж

Умрын тэнгэрийг улалзтал долоон өвгөн тамхилж

Уулсын оройг дамжин сар исгэрч хонох шиг ээ

Цэнхэр цэнхэр хөг айзамд хоолой зангирч

Цээжний онгод сэдрэн шүлгийн мөр ургана

Орчлонд дахиж төрөхгүй суут хүмүүний бүтээлд

Омог бардам тэргүүнээ доош гудайн мөргөмү

Эрдэнэсүмбэр 2007

Яруу найрагч Дорж-Юндэнгийн Болдхуяг

0 Сэтгэгдэл
Inline Feedbacks
View all comments
Back to top button